Hypofyse

Psychologische overeenkomst

Het Bewustzijn dat achter ons aardse bestaan ligt en hier de stuwende Kracht van is, datgene wat wij het Levende Zelf noemen, omdat het niet sterft, omdat het voortdurend onze lichaam ons lichaam voedt via energieën, dit bewustzijn zal tot Zelfbewustzijn uitgroeien, mede dankzij het medium van ons Lichaam, meer in het bijzonder dankzij het opvangs- verwerkings- en doorseinterrein van onze hersenen en klieren. De hypofyse speel hier, naast de epifyse, een zeer belangrijke rol. Energetische impulsen worden ontvangen en dan fysisch vertaald in hormonen, die geproduceerd worden via de klieren. De hypofyse is hierbij het belangrijkste regulerende centrum. Deze energetische impulsen zijn in feite zijn in feite signalen van ons Bewustzijn, op vele niveaus. Ontvangen wij zintuiglijke indrukken uit de omgeving, dan zal er rechtstreekse ontvangst zijn door ons Levende Zelf, via de hersenen, het zenuwstelsel…; epifyse en hypofyse zijn hierbij fijne antennes die openstaan voor impulsen zowel uit de buitenwereld, als uit ons diepste innerlijke Zelf. Men kan ze beschouwen als belangrijke pylonen in het elektriciteitsnet. Dat ons tenslotte in staat stelt te groeien en zelf onze toekomst te materialiseren.

Wij zijn geen slachtoffer van onze hersenen, van onze klieren en hormonen!

Diep opgeslagen herinneringen, de onbewuste regionen, gevoelens en ervaringen uit lang vervlogen tijden, misschien niet meer van dit leven, alle informatie van hetgeen bewust of onbewust tot ons is gekomen, leugens of waarheid, het psychische web waar wij in gevangen zitten, overtuigingen omtrent onszelf, oude wijsheid…: de hypofyse is een ingangspoort die uitzicht geeft op een tunnel naar andere dimensies. Deze klier staat open voor opgeslagen informatie in onze "oude" hersendelen en zal hierop reageren, op basis van onze inhoud en onze overtuigingen diep in onszelf. Zij zal op alle hersendelen, op alle opgedane indrukken reageren, ook op de licht energetische uitzendimpulsen van de epifyse. Het is een verzamelplaats voor een zeer complex mens zijn; zij maakt hormonen aan in deze mate of kwaliteit, dat zij er door het innerlijke zelf wordt toe aangezet. Hoe zelfbewuster wij worden, des te meer zullen wij ons meester maken over deze klier en haar werking; zolang wij onbewust leven, zullen wij ons hierop verlaten, maar dit zal dan inhouden dat ook onze trauma`s, onze dwangmatigheden, onze angstige herinneringen enz… een dermate invloed hebben op onze hersenen en dus ook op onze hypofyse, dat deze klier hierop kan reageren met bijvoorbeeld een overproductie van hormonen. Vertrouwen op ons diepste levende zelf is heilzaam, maar een zelfbewuste observatie en beleving van onszelf is noodzakelijk opdat wij ons niet zouden laten leven, maar opdat wij zouden ons leven zelf creëren. Wij zullen de hypofyse dan ook leren te gebruiken, enerzijds als doorgeefluik van ons onbewuste zelf, anderzijds dienen wij zelf zeer bewust te leven en dus ook de hypofyse te bestuderen, door nieuwe gegevens in te brengen. Geen slaafse navolging van programma of fysische gewoonten uit het verleden: wij moeten zaken herzien. De hersenen en de hypofyse reageren slechts op onze Bewustzijnsinhoud. Wij zijn geen slachtoffer van onze hersenen of van onze klieren.

Hersenen en hypofyse gehoorzamen aan de bewuste of onbewuste bevelen van ons Zelf.

De hypofyse is een contactpunt tussen geest en fysiek, tussen ons innerlijke zelf en ons lichamelijk bestaan hier en nu. De klier vergaart, houdt bij en fungeert als trechter naar ons aards bestaan. Dit bestaan leiden wij volgens onze overtuigingen; zijn wij ervan overtuigd niets waard te zijn, tenzij wij overdreven zouden presteren op seksueel of ander vlak, dan zullen onze hersenen en hypofyse reageren op deze onbewuste impulsen en bepaalde reacties in het lichaam oproepen, via het zenuwstelsel, via hormonen en bloed. Wij zullen misschien buitennormaal hormonen produceren, wat dan weer ons gedrag zal beïnvloeden, enz… deze vicieuze cirkel kan worden doorbroken door ons bewust te worden van de diepliggende programmaties van onszelf. De hypofyse dienen wij dan ook te zien als een aangeefbron, als een opzuigende magneet uit ons diepste Zelf, als voelhorens die spiraalvormig naar onze oorsprong terug gaan. Als een scheidsrechter, die op de basis van enerzijds de vele boodschappen en ervaringen die binnenkomen vanuit het hier-en-nu en anderzijds op basis en kennis en overtuiging en vanuit onze innerlijke wereld, bepaalde hormonen afscheidt, een welbepaalde invloed op andere klieren en organen uitoefent, waardoor we onszelf voortdurend en psychisch en fysisch veranderd weten, gezonder of minder gezond. Wij kunnen aan de hand van deze veruitwendiging van onze onbewuste overtuigingen, al dan niet heel Bewust wijzingen aanbrengen in de voorraadkast, in de Inhoud van ons diepste Zelf. Deze gewijzigde innerlijke toestand zal ons nu anders doen reageren op impulsen, op ervaringen uit de buitenwereld : de hypofyse, de hersenen reageren op een zeer specifieke wijze, op basis van je Bewustzijns- inhoud. Zo kan jij je zelf gezond maken en je verlossen van dwangmatigheden of onaangename eigenschappen die aan het licht komen in het aardse bestaan.

De wil tot Leven is de motor achter de hypofyse. De klier functioneert slechts door het putten uit een energierijke inhoud. Niet onze hersenen of onze klieren, maar wijzelf met ons Zelfbewustzijn zullen een nieuwe geboorte moeten afdwingen. Wij moeten niet wachten tot wij nog eens uit een vrouw geboren worden. Wij mogen niet langer geleefd worden door de geprogrammeerde cellen, door een hypofyse die reageert op onbewuste overtuigingen, waar wij geen greep op zouden hebben. Zo maken wij onszelf tot slachtoffers ! Door bewust Nu te ontdekken, nieuwe gegevens in te brengen, te herprogrammeren, zullen alle cellen van ons lichaam hierop reageren, zal de hypofyse zich inschakelen in een nieuw systeem. Een mens hoeft niet echt te lijden en te sterven hij zijn aards paradijs ka ingaan. Wanneer wij herprogammeren, nieuwe gegevens inbrengen, dan zullen onze klieren en de hersenen de rest doen. Ons lichaam wordt voortdurend in het leven gehouden door ons Bewustzijn : alle klieren zijn belangrijke ontvangstantennes voor impulsen uit het diepste Zelf. De hypofyse is hierbij een neer belangrijk, net zo als de Koningin in een bedrijvige bijenkorf : symbool voor d geconcentreerde levenskrachtbron, die voortdurend bepaalt welk paard de sporen kan gegeven worden…. De enorme kracht die hier aangezogen wordt, komt rechtstreeks uit ons diepste Zelf.

 

Hypofyse en Epifyse

Wij scheppen onze werkelijkheid. De hypofyse staat symbool voor het-evenwicht-zoeken, in de ontvangst van nieuwe ervaringen, te verwerken en te assimileren in de aanwezige inhoud. Een uitzendbasis die ook, door ontvangst van nieuwe gegevens, het genetisch materiaal zal beïnvloeden; de scheidsrechter die beslist wat al dan niet meespeelt. Een vasthoudende functie, een samenbundeling van gegevens, terwijl de epifyse meer onmiddellijk openstralend is. Beide klieren vertegenwoordigen het ontvangen het ontvangen van Bewustzijnskrachten in een aards lichaam, als schakels, als opvangbasissen, als doorgeefkanalen, maar op elk hun manier. Is de EPIFYSE veeleer het kijkvenster, langs waar wij vanuit ons innerlijke Zelf, vanuit ons Bewustzijn naar de aarde toe gekeerd zijn, de onmiddellijke menswording van onze goddelijke geest , en die wij ervaren als een innerlijke lamp, een sterke energiekern in ons hoofd, waarvan wij ook gemakkelijk gebruik kunnen maken om de bewustzijnservaringen en verplaatsingen op vele niveaus te beleven, waarbij wij ook gebruik maken om elektrische deeltjes aan te maken en uit te zenden, ter materialisatie van onze innerlijke intenties, m.a.w. de epifyse als katalysator van bewustzijnskrachten naar verstoffelijking, meer nog, als gehoorzamend aan de bewuste of onbewuste overtuigingen die aanzetten tot het uitzenden van elektromagnetische stralingen die aan de basis van de fysieke omstandigheden die zich aan ons voordoen, een klier die voortdurend gegevens uitwisselt met onze warme beschermengel, de thymusklier, met onze wijze oude, de hypofyse en die zelf de kroon van bewustwording op de aarde-hier-en-nu op ons hoofd plaatst; dan stelt de HYPOFYSE eerder het volgende voor : een kijkvenster naar diep binnenin onszelf, een antenne naar een voorraad bank van bewustzijnsgegevens, een klier die ons duidelijk zegt `de rijkdom, de hemelse ligt binnenin jezelf, niet in de hemel hoog verheven boven je hoofd' die ons in staat stelt te putten uit programmaties om te buigen naar nieuwe overtuigingen en dit weer door geeft aan ons diepste Zelf. Dit Zelf zal dan op zijn beurt vernieuwde opdrachten doorgeven aan de hypofyse, die in onmiddellijke verbinding staat met de epifyse (en de rest van het lichaam), waardoor ook nieuwe uiterlijke omstandigheden zullen worden gecreëerd als reactie hierop.

Het is dus noodzakelijk dat wij beseffen hoe wij iet alleen deze 2 zeer belangrijke klieren, maar ook het ganse lichaam ertoe aanzetten om omstandigheden rondom ons te creëren, in de fysieke wereld. Indien wij alleen Bewustzijn waren, zouden wij, (tot dusver althans) geen greep op de materie hebben, dan zouden wij niet materialiseren; het is vooral dank zij deze fijne, stoffelijke tussenkanalen, de klieren, en dankzij het zenuwstelsel en de hersenen, dat wij voortdurend 'materieel' onze wereld te beïnvloeden, te wijzigen, te creëren. Worden wij ons hiervan bewust in plaats van ons te laten voortdobberen op veelal negatieve, onbewuste overtuigingen, dan zullen wij niet alleen deze fysieke organen pas ten volle leren ontwikkelen, maar zullen wij een nieuwe mooie wereld scheppen. Dan zal er een sterke Eenheid worden ervaren tussen geest en lichaam; dan zal een sterke doordringing van bewustzijn in stof en van lichaam in bewustzijn plaatsgrijpen, dan worden Vader en zoon één, dan is materie veranderd, dan heeft Bewustzijn onmiddellijk impact op de vorm m.a.w. een nieuw mens, een nieuw lichaam, een onsterfelijk Individu ontwikkelt zich. De voorwaarde opdat deze evolutie zich zou voltrekken bij een mens : Hart en Inzicht, Liefde en Wijsheid hand in hand. In het lichaam zoals het nu is kunnen wij dit vertalen als een harmonie tussen de klieren van het hoofd (epifyse en hypofyse) en deze van het hart (thymus); de overige klieren (schildklieren, alvleesklier, bijnieren, geslachtsklieren…) zullen als het ware opgetild worden in hun functie en ten dienste staan van dit hoger eenheidsverbond Liefde-Wijsheid. Linker en rechter hersenhelft, intuïtie en ratio, zullen in eenheid samenwerken, tot de dualiteit zelfs fysisch kan verdwijnen. Deze waarschijnlijke toekomstlijn lig voor ons open.

 

Voorwaarden tot een gezond en goed werkende hypofyse

Je in verbinding stellen, rustig en vol vertrouwen, met je diepste Zelf. Openstaan voor krachtige energieën vanuit het onbewuste regionen, ook vanuit het bewust ervaren, vanuit de stimulerende epifyse. Openstaan voor de diepste dimensies in jezelf en niet slechts in een deel van jezelf leven. Alle ruimte in beslag nemen, durven doorbreken, durven intuïtief doorvoelen : je niet laten 'inpompen' door anderen, maar diep durven graven in je persoonlijke wijsheid. Jezelf niet verlagen, niet neerdrukken, geen pijn doen : het leven laten binnenstromen en je mogelijkheid tot creativiteit benutten. Zelfmanifestatie, zonder omwegen. Plaats het zonnecentrum in jezelf, niet in een gezag buiten je. Weiger niet mee te werken aan de opbouw van je bestaan. Als jij zegt : ik doe niet meer mee, ik sluit de boeken, ik staak, het leven is mij niet meer waard … dan zal ook de fysieke tegenhanger, de hypofyse, als centrale regulator, zijn functie staken ! Durven het heden sterker te stellen dan het verleden; alles laten doorkomen, wat wenst uitgezuiverd te worden, een openstaan voor je evolutie, voor een groei naar nou weg, naar waarheden omtrent jezelf… en hieraan werken ! Een voortdurende transformatie van onbewuste impulsen en instincten in Bewustzijn. lees meer op aurachakra.nl/zedsde-chakra/

Hypothalamus en de Hypofyse

Hypothalamus

De hypothalamus is bij de gewervelde dieren een uiterst belangrijk regelcentrum voor het constant houden van het ‘milieu intérieur’ . Het integreert alle autonome en hormonale processen in het lichaam (bijv. regeling van de lichaamstemperatuur, de koolhydraathuishouding, de water- en zouthuishouding, groei en voortplanting).

(hypothalamus (v. Gr. hupo = onder, thalamos = vertrek, kamer), onderdeel van de tussenhersenen. De hypothalamus bevat regelcentra voor de werking van de hypofyse en het autonoom zenuwstelsel. Dit orgaan vormt de bodem van de derde ventrikel, en bestaat uit een mediaal deel dat bijzonder celrijk is en een lateraal deel dat zeer vezelrijk is en dat de verbinding met het verlengde merg vormt.)

De hypothalamus ontvangt informatie vanuit het limbisch systeem, vanuit de hersenschors, en, via opstijgende banen door het ruggenmerg, vanuit de extero-, intero-, en propriosensoren (= receptoren). Het mediale deel van de hypothalamus ontvangt rechtstreeks informatie met betrekking tot de toestand van het milieu intérieur (temperatuur, osmotische druk, concentratie van sommige hormonen). De hypothalamus geeft informatie af via zenuwverbindingen met de formatio reticularis in de hersenstam. Beïnvloeding van de hormonale toestand van het lichaam vindt plaats via de hypofyse. De hypothalamus speelt een belangrijke rol bij de aanpassing van het hart-vaatstelsel aan allerlei toestandsveranderingen in of van het lichaam. Ook op het gedrag heeft de hypothalamus een regelende invloed; ze is betrokken bij de drie kerngedragingen, te weten: vlucht- en afweergedrag, voedingsgedrag en voortplantingsgedrag, welke de instandhouding van individu en soort bepalen. In feite zijn dit ook homeostatische mechanismen. Hypothalamische en hypofysaire hormonen, of brokstukken daarvan, kunnen een rechtstreekse invloed hebben op allerlei hersenfuncties.

Bouw van de hersenstam

De hersenstam, hier in kleur te zien in een dwarsdoorsnede van de hersenen, is het laagste gedeelte van de hersenen. Via de hersenstam worden prikkels doorgegeven van het ruggenmerg naar de hoger gelegen hersenen. In de hersenstam bevinden zich niet alleen functies als basis- en vitale ademhaling, bloeddruk, hartritme, maar ook oogbewegingen, braken en andere reflexen. De hersenstam bestaat uit drie delen: het verlengde merg, de brug van Varol en de middenhersenen. Ruggenmergvloeistof wordt getransporteerd door een kanaal dat overlangs door deze structuren loopt. Over de lengte van de hersenstam strekt zich tevens een netwerk van cellen uit, dat formatio reticularis wordt genoemd en het bewustzijn regelt.

Hypofyse

De Hypofyse is èèn van de belangrijkste klieren van het menselijk lichaam. Deze hormoonklier ligt bij de hersenen op de bodem van de schedel en is opgebouwd uit drie kliertjes: een voorkwab en middenkwab (de adenohypofyse) en een achterkwab (neurohypofyse). De Hypofyse heeft ongeveer de grootte van een boon en weegt 0,5 tot 1 gram. Hier worden de werking van belangrijke organen en lichaamsfunctie gereguleerd.
De Hypofyse is doormiddel van de Hypofysesteel verbonden met de Hypothalamus. De Hypofyse word op zijn beurt gestuurd door de Hypothalamus, ofwel door de zenuwprikkels ofwel door de productie van hormonen die de werking van de Hypofyse direct beïnvloeden. De Hypofyse scheidt niet alleen hormonen af, welke ingrijpen in de functie van andere organen, maar er worden ook hormonen afgescheiden, welke de werking van andere endocriene klieren doen verzwakken of versterken. Bovendien staat de Hypofyse direct met het zenuwstelsel in verbinding en daardoor ontstaat de samenwerking tussen endocrien stelsel en hormoonstelsel. Onder: De hypofyse hangt aan de onderkant van de hersenen, beschermd door een bot dat de selle turcica heet.

De hypofysevoorkwab (adenohypofyse of pars distalis).
(klik op het plaatje voor een vergroting.)

Latijn (aden = klier) De adenohypofyse heeft een typische klierstructuur, dit in tegenstelling tot de neurohypofyse die geheel opgebouwd is uit zenuwcellen en gliacellen (zenuwsteuncellen).De adenohypofyse of Pars distalis, die ontstaan is uit het monddakectoderm, bestaat uit verschillende soorten secretoire cellen, gerangschikt in strengen of velden van epitheliale cellen, rijkelijk doorschoten door een capillairnetwerk. De adenohypofyse bevat ongeveer driekwart van de massa van de hypofyse. In de hypofysevoorkwab worden, op basis van hun kleuringseigenschappen met standaard-histologische technieken, twee soorten cellen onderscheiden: chromofobe en chromofiele cellen. Chromofobe cellen (chroma= kleur) vormen ongeveer de helft van de epitheelcellen van de voorkwab en liggen vaak in groepjes bijeen. Zij tonen geen of weinig secreetkorrels en hebben een kleine hoeveelheid lichtgekleurd cytoplasma. Chromofobe cellen zijn een heterogene populatie. Die bestaat ten minste uit:
(1) een populatie reserve cellen (stamcellen);
(2) zojuist gedegranuleerde chromofiele cellen (dus tijdelijk chromofobe cellen)
(3) niet-epitheliale cellen, waaronder de folliculostellate cellen, als hypofysaire verscheiningsvorm van dendritische cellen uit het mononocleaire fagocyten-cysteem (mps).

Chromofiele cellen bevatten specifieke granula, die met bepaalde kleurstoffen selectief kunnen worden onderscheiden in acidofiele en basofiele cellen, op basis van de kleuringseigenschappen van hun secretieproduct (granula).
Zij produceren de hormonen groeihormoon en prolactine, beide eiwitten.
In de basofiele cellen, meestal solitair gelegen, kleuren de granula met basische kleurstoffen kleurstoffen. Zij produceren thyreotroop, gnadatroop en corticotroop hormoon. Vanwege het glycoproteine karakter van deze hormonen kleuren deze cellen ook pas-positief.

De hormonen die door de adenohypofyse geproduceerd worden zijn o.a.:

· Het groeihormoon (GH of STH). Dit hormoon regelt de groei van lange pijpbeenderen, zolang de epyfysaire schijven nog niet verbeend zijn. Ook op de groei van spierweefsels is dit hormoon van invloed.

· Het stimulerend schildklierhormoon (TSH).
(TSH reguleert o.a. de stofwisseling. Dit hormoon stimuleert de schildklier tot productie van het hormoon thyroxine. Door het terugkoppelingssysteem stimuleert een tekort aan thyroxine in het bloed de hypofyse tot afgifte van TSH)

· Het bijnierhormoon (ACTH).
(ACTH speelt een rol bij lichamelijke afweerprocessen zoals stress, allergie, ontstekingen. Het ACTH stimuleert de bijnierschors tot afgifte van glucocorticiöden).

· De drie gonadotrope hormonen: LTH(prolactine), LH, FSH
Die o.a. op de geslachtklieren (gonaden) werken en (mede) verantwoordelijk zijn voor de regulatie van de voorplanting en de secundaire geslachtskenmerken zonder welke de mensheid een stuk minder fleurig maakt. Celtypen van de hypofysevoorkwab en de hormonen die zij vormen.
Somatotrope cellen (acidofiel) produceren groeihormoon (GH), ook wel genoemd somatotroop hormoon (STH) of somatotropine. Groeihormoon heeft verschillende effecten op de stofwisseling. Vooral bekend is het effect op de epifysaire schijf van de lange pijpbeenderen, waarin het de groei van de kraakbeencellen stimuleert. Dit is geen direct effect: groeihormoon wordt omgezet in de lever, waarbij een peptide wordt geproduceerd, somatomedine, dat inwerkt op de epifysaire schijf.

Mammotrope cellen (acidofiel) produceren prolactine (PRL). Aan prolactine wordt ook een stimulerend effect op het immuunsysteem toegeschreven.

Gonadotrope cellen (basofiel) vormen een uitzondering op de regel dat een celtype slechts een hormoon produceert: zowel het follikel stimulerend hormoon (FSH) als het luteiniserend hormoon (LH) worden door dit celtype gevormd. Beide hormonen hebben de gonaden als doelwitorgaan, zowel bij de man als bij de vrouw, en bevorderen daar respectievelijk de follikelrijping c.q. de spermatogenese, alsook de productie van oestrogeen/progesteron c.q. testosteron.

Thyreotrope cellen (basofiel) produceren het thyreoid stimulerend hormoon (TSH).TSH heeft een stimulerende werking op de vorming en afscheiding van de schildklierhormonen.

Corticotrope cellen (basofiel) worden ook wel POMC-cellen genoemd vanwege het feit dat zij een groot voorlopermolecuul, het zogenaamde pro-opiomelano-cortine (POMC) produceren, waaruit verschillende hormonen door afsplitsing kunnen vrijkomen. Deze hormonen zijn het adrenocorticotroop hormoon (ACTH), en het lipotroop hormoon (LPH, B-lipotropine).

De hypofysemiddenkwab (adenohypfyse pars intermedia)

De hypofysemiddenkwab produceert melantrope hormoon.

-Het MSH hormoon speelt o.a. een rol bij foetale groei en stimuleert de aanmaak van melatine. Melantine bevordert de vorming van melaninepigment in de huid. In de voorkwab worden ook hormonen geproduceerd die direct invloed hebben op het weefsel dat zei besturen zoals het groeihormoon (GH) en prolactine dat de melkafgifte regelt na de bevalling en deelneemt aan regulering van de geslachtshormonen.

De werking van de hypofysemiddenkwab wordt op haar beurt geregeld door de hormonen uit de Hypothalamus (bovenmeester), die terechtkomen via enkele bloedvaten tussen de twee klieren.


De hypofyseachterkwab (neurohypofyse of pars nervosa).

De neurohypofyse is geheel opgebouwd uit zenuwcellen en gliacellen (zenuwsteuncellen). De hormonen die neurohypofyse geproduceerd worden zijn o.a.:

· ADH (vasopressine)ADH zorgt voor de waterhuishouding in het in het lichaam. De afgifte van het ADH wordt geregeld vanuit bepaalde centra in de hypothalamus die zeer gevoelig zijn voor veranderingen in het natrium en het chloorgehalte van het intercellulaire vocht. Zodra dit gehalte te hoog wordt neemt de ADH-secretie toe, waardoor de waterafgifte door de nieren wordt verminderd en het zoutgehalte relatief gaat dalen. Daarentegen neemt de ADH-secretie af zodra er te weinig natrium en chloor in het interstitiële vocht aanwezig zijn.

· Oxitine stimuleert o.a. de afgifte van moedermelk, weeën bij bevallingen, de spieren van de baarmoeder en de melkklieren. Deze hormonen worden geproduceerd in de neurosecretoire cellen van de hypothalamus en komen via zenuwceluitlopers (axonen) terecht in de neurohypofyse. Wanneer dit nodig is geeft de hypofyse deze hormonen af.

Links: Vier van de hormonen van de hypofyse reguleren de hormoonproduktie van een andere klier. Een deel van die hormonen gaat voor 'negatieve reactie' terug naar de hypofyse en een deel gaat naar de hypothalamus, waar zenuwimpulsen worden afgegeven aan de hypofyse voor de controle van hormoon afgifte.



(klik op het plaatje voor een vergroting.)

Volgende >>