zenuwstelsel



Zenuwstelsel

Het zenuwstelsel stelt ons in staat uitwendige en inwendige prikkels waar te nemen. Deze prikkels registreren we met onze zintuigen. De reactie op die prikkels gebeurt in samenhang met spieren en organen in de vorm van reflexen. Het zenuwstelsel heeft ook hogere functies in de vorm van coördinatie, willekeurige activiteit, geheugen en psychische processen.

Het lichaam bezit twee zenuwstelsels, die, als men gezond is, nauw met elkaar samenwerken, namelijk: het centrale zenuwstelsel en het perifere zenuwstelsel'.

  Zenuwstelsel bestaande uit:  
Centrale zenuwstelsel   Perifere zenuwstelsel
  Perifere zenuwstelsel bestaande uit:  
Animale zenuwstelsel   Autonome zenuwstelsel
  Autonome zenuwstelsel bestaande uit:  
Sympathische zenuwstelsel   Parasympathische zenuwstelsel

zenuwstelsel

Het Centrale zenuwstelsel

Het 'Centrale Zenuwstelsel' (C.Z.S.) verzorgt het contact van de mens met de buitenwereld.en bestaat uit een aantal onderdelen, zoals: de grote hersenen, die verschillende delen bestaan, zoals de linker en rechter hersenhelft, de Thalamus; het limbisch systeem, dat nauw samenhangt met gevoelens; de Frontale hersenkwab, die nauw samenhang met wat typisch menselijk is; de visuele hersenen achter in het hoofd; de kleine hersenen, die nauw samenhangen met de motoriek, en de zenuwen, die van de hersenen naar en het lichaam en de zintuigen (ogen, oren, huid, neus en tong) en vanuit het lichaam en de zintuigen, voor een groot deel door de ruggengraat, naar dehersenen gaan. al die zenuwen passeren de ' hersenstam'. ik zie de hersenstam als een soort 'rotonde' waar allerlei wegen elkaar passeren.

Het centrale zenuwstelsel bestaat uit twee soorten zenuwen; de 'motorische' of 'efferente' zenuwen en de 'sensorische' of afferente zenuwen. De motorische geven prikkels door vanuit de hersenen naar het lichaam, waaronder de spieren. De sensorische geven informatie vanuit het lichaam en de zintuigen door naar de hersenstam en de hersenen. De motorische zenuwen gaan, voor 80 procent, van de rechter hersenhelft naar het linker deel van het lichaam, en van de linker hersenhelft naar het rechter deel van het lichaam. De sensorische zenuwen geven prikkels of informatie vanuit het lichaam, waaronder de spieren, door aan de grote en kleine hersenen. Door de prikkels, die vanuit de spieren naar de hersenen gaan, weten de hersenen hoe 'gespannen' of ontspannen de spieren zijn.

Het autonome zenuwstelsel

Naast dit centrale zenuwstelsel is er het autonome of zelfstandige zenuwstelsel, (het A.Z.S.) dat ervoor zorgt dat organen en stelsel, zoals bloedvaten stelsel, het lymfevatenstelse, stofwisseling, ademhaling, enz, buiten de wil om, goed functioneren.Het A.Z.S. zorgt ervoor dat het hart in een tempo van ongeveer 70 slagen per minuut klopt, dat de nieren urine afscheiden, dat de maag, de darmen, enz het voedsel verteren, dat de lever, de klieren voor interne secretie, enz goed functioneren.

stamcelHet A.Z.S bestaat uit twee, tegengestelde onderdelen namelijk: de 'Sympathicus' die activeert, wat bij veel mensen te actief is, en de 'Parasympathicus', die nauw samenhangt met ontspanning en 'herstel' na vermoeidheid of ziekte, wat bij veel mensen onderactief is.Het autonome zenuwstelsel heeft tot taak het interne milieu constant te houden en de werking van de inwendige organen aan te passen aan de situatie in de omgeving. Hiertoe beschikt het lichaam over twee regelsystemen namelijk de sympaticus (de mannelijke kant) en de parasympaticus (de vrouwelijke kant).

De sympathicus komt in actie als men actief is, werkt, vecht, aanvalt of vlucht. Door langdurige en grote activiteit raakt deze zenuw uitgeput, wat men vaak ziet bij mensen, die gestresst zijn. De sympaticus zorgt voor aanpassing van het lichaam aan inspanning en stress situaties zoals een stijging van de bloeddruk, versnelling van de ademhaling en een versnelling van de hartslag,De sympathicus zorgt er tevens voor dat de maag en de darmen langzamer gaan werken, zodat het bloed en de energie, die voor de spijsvertering nodig zijn, gebruikt kunnen worden voor de actieve spieren. De sympathicus zorgt er ook voor dat de zweetkliertjes meer zweet gaan afscheiden en er minder bloed naar de huid gaat.

De parasympaticus zorgt voor het herstel door middel van verhoging van de darm- en blaasaktiviteit, vermindering van de hartslag, verlaging van de ademhalingsfrequentie en daling van de bloeddruk.

Het coördinatie-centrum van dit A.Z.S. bevindt zich in de 'hypothalamus', een centrum aan de onderkant van de grote hersenen. Deze hypothalamus beïnvloedt ook de hypofyse, een kliertje dat meer dan 30 hormonen afscheidt en alle andere hormoonproducerende klieren in het lichaam controleert zoals de schildklier, de thymus onder het borstbeen, de alvleesklier links van de maag, de bijnieren vlak boven de nieren en de geslachtsklieren.

Uit bovenstaande blijkt wel dat ons lichaam reageert op de dingen die in onze omgeving gebeuren. In geen enkel ander stelsel van het lichaam komt de samenhang tussen het geestelijke en lichamelijke zo mooi tot uiting. Als er op het geestelijke niveau stoornissen optreden zal zich dat weerspiegelen in het lichaam.

bronnen:
Drs. Pieter Langedijk 'www.pieterlangedijk.nl'
www.kruidenvrouwtje.nl
foto: http://www.biologiesite.nl/zenuwstelsel.htm