Tweede Chakra, heiligbeen of miltchakra
Sadhisthana (Lotusbloem met zes blaadjes)

Plaats van het chakra : onder de navel
Endocrien systeem : bijnieren, geslachtsklieren
Lichaamsorgaan : voortplantingsorganen, milt
Zintuiglijk orgaan : tong, smaak, genitaliën
Psychische functie : centrum van de seksuele energie, centrum van de gevoelens, emoties en scheppende krachten
Element : water
Kleur : oranje
Mantraklank : BANG, BHANG, MANG, YANG, RANG, LANG
Edelsteen :citrien, tijgeroog, barnsteen, topaas en koraal
Metaal : Tin
Werkwoord : Ik voel
Goede werking : natuurlijk meestromen van het leven, gevoel tonen, natuurlijk seksuele beleving met iemand waarom je geeft, diepe vreugde aan de schepping, houden van het leven op aarde, de mensen, de dieren, de gehele natuur, creatieve handelingen zowel in je eigen leven als dat van anderen.


Tweede Chakra
Emotionele-identiteit

Belangrijkste levensgebieden:
Gewaarwording, verandering, emoties, seksualiteit, verlangen, behoeften, lust.
Raakt uit zijn evenwicht bij het oplopen of ondergaan van:
Onstabiele situaties, emotioneel geweld/manipulatie, seksueel misbruik, afwijzing, ontkenning van het gevoel van het kind, religieuze of morele strengheid.
Lichamelijke aandoeningen:
Aandoeningen van de voortplantingsorganen/milt/urinewegen, menstruatieproblemen, seksuele disfuncties, pijn in de onderrug, geen zin in eten, seks, leven.
Kenmerken van een onderontwikkeld tweede chakra:
Rigiditeit van lichaam en gedrag, angst voor seks, weinig sociale vaardigheden, ontzegging van plezier, angst om te veranderen, gebrek aan verlangen/hartstocht/opwinding.
Kenmerken van een overontwikkeld tweede chakra:
Seksuele verslaving, buitensporig sterke emoties, emotionele afhankelijkheid, obsessionele gehechtheid, zwakke grenzen.

Het tweede chakra: verbondenheid

Soms voel ik me "leeg". Ik ervaar dan weging betrokkenheid bij mijn omgeving. Het lijkt dan alsof ik weinig voel, weinig in contact ben met mezelf.

Ik geniet doorgaans van het leven. Ik heb een rijk gevoels leven en ik ben sterk betrokken bij mijn omgeving.

Het tweede levensgebied of chakra is het heiligbeenchakra (sacraalchakra), ook wel "sekschakra" genoemd. In het Sanskriet heet het chakra "svadhistana", hetgeen betekent: de eigen plaats, de zoete smaak. Het chakra bevindt zich in de onderbuik, zo`n tien centimeter onder de navel. De achterzijde is het gebied van het heiligbeen. Volgens oude oosterse filosofieën Bevindt zich hier de zetel van de ziel, onze heilige plek. Op deze plek heeft de energie een duidelijk draaiend karakter, ze beweegt zich vrij cirkelelend in ons bekken. Als deze energie daar ruim rond kan spoelen voelen we ons thuis bij onszelf, ervaren we contact met onszelf. Door het veilige, vertrouwde gevoel bij jezelf te zijn, is het ook goed mogelijk om contact te leggen met de omgeving, met de andere, het andere. Dit chakra omvat de ervaringen van bewegingen, lust, seksualiteit, voortplanting, bezieling, verbondenheid en emoties. Centraal staat de verbondenheid met jezelf en met je omgeving. Daarom zorgt de energie van dit chakra ervoor, dat we in beweging komen, toenadering zoeken tot de ander, het andere. We ervaren "bewogenheid", komen naar buiten, omdat we altijd kunnen terugvallen op onze eigenplek (svadhistana). Vaak is dit levensgebied onrustig van karakter: door alle contacten met onze omgeving en de drukte van alledag, het omgaan met vele mensen, kan deze spoelbak van energie nogal veel onrust veroorzaken. Dan is het belangrijk om rust te nemen, tot jezelf te komen, de energie in dit chakra tot rust te brengen, bijvoorbeeld door meditatie, buikademhaling, stilte. Dan ervaar je weer het gevoel heel te zijn, verbonden te zijn met jezelf, je eigen rustpunt te zijn (heel = heilig). Een beeld: een groot bekken waarin de energie druk rondspoelt, een soort roulette, waarin het balletje uiteindelijk zijn rustpunt vindt in het midden. De energie vindt haar rust punt in het midden.

Bijnieren

Psychologische overeenkomst

Elke bewuste of onbewuste gedachte, elke emotie die je beroert, brengt een activering teweeg in je klieren, zo ook in de bijnieren. Afhankelijk van welke mentale of gevoelsbeleving je hebt, zal een specifieke verandering optreden in de hormoonproductie. Het is onze bewustzijnskern die ons lichaam dirigeert en niet omgekeerd. Door veranderingen in onze gevoels -en gedachtewereld aan te brengen, zullen wij een evenwicht hervinden in de hormoonhuishouding, nadat deze onder invloed van negatieve overtuigingen was verstoord. De bijnieren, die verschillende belangrijke hormonen produceren, zijn in de eerste plaats een weerspiegeling van evenwicht of onevenwicht in de mens. Van de harmonie tussen het vrouwelijke en mannelijke, tussen het zachte ontvankelijke, zorgende, daar-zijn enerzijds en de actieve, zelfverzekerde daadkracht anderzijds. Ja, om een optimaal functioneren van de bijnieren te bekomen, zal men evenwicht nastreven tussen het aards-lichamelijke en het geestelijke, tussen het gevoelselement en het denken. Een gevoels - of, mentaal onevenwicht kan worden aangestoken door hormonale stoornissen. Echter deze hormonale stoornis was veroorzaakt door jou negatieve gedachten, verwachtingen of emoties! De bijnierproductie van hormonen zal ontregeld zijn, wanneer je gevoelens, je gedachten… de bijnieren hiertoe hebben aangezet. lees meer op aurachakra.nl/tweede-chakra/

 

De bijnieren

De bijnieren, die onder andere adrenaline produceren, liggen gedeeltelijk bovenop en gedeeltelijk over de nieren heen. Elke klier bestaat uit twee delen: bijnierschors en bijniermerg. Beide delen scheiden verschillende hormonen af. (klik op het plaatje voor een vergroting.)

Het bijniermerg
Het bijniermerg produceert de hormonen adrenaline en noradrenaline. Samen zijn ze bekend als de 'vecht- of vlucht' hormonen, omdat ze het lichaam in staat stellen extra inspanning te verrichten om met gevaar of stress om te gaan. Het adrenalinemerg is nauw verwant aan het zenuwstelsel. Dit kan ook ver wacht worden van een klier die het lichaam in staat stelt plotseling in actie te komen.

Tegenwoordig zijn de gevaren en stress situaties, waar we mee te maken heb ben, zowel psychologisch als fysiek, maar het lichaam reageert er op dezelfde manier op. Adrenaline zet het hart aan om sterker en sneller te kloppen. Dit verhoogt de bloeddruk, terwijl de bloedvaten aan de oppervlakte van het lichaam zich samentrekken om het bloed naar het hart te stuwen. Dit is de manier waarop we 'verbleken'. Ook wordt glycogeen, opgeslagen in de lever en de spieren. omgezet in glucose die nodig is voor extra energie.Wanneer het gevaar of de stress over is, vermindert de adrenalineproductie en reageert het lichaam weer normaal. Maar als gevaar of stress constant aanwezig is. blijft het lichaam klaar om te handelen. Dit kan leiden tot een lichaamsconditie die met stress te maken heeft, namelijk hoge bloeddruk.

De bijnierschors
De bijnierschors produceert een aantal hormonen, de steroïden, waarvan de meest belangrijke aldosteron en cortison zijn.

Aldosteron: er zijn drie soorten steroïden, die ieder een verschillende functie hebben. De eerste, bekend als water- en zouthormonen. zorgen voor het vast houden van water in het lichaam. Het belangrijkste hormoon van deze soort is het aldosteron, dat de nieren laat weten dat er minder zout via de urine moet worden uitgescheiden. Zout bepaalt de hoeveelheid bloed die circuleert, wat weer invloed heeft op de pompfunctie van het hart. Elk zoutmolecuul in het lichaam wordt vergezeld van een groot aantal watermoleculen. Dat betekent dat. als er veel zout verloren gaat, het lichaam ook veel water af staat. waardoor het volume en de druk van het bloed verminderen. Daardoor heeft het hart er meer moeite mee genoeg bloed door het lichaam te pompen. Het afscheiden van aldosteron wordt gecontroleerd door het hormoon renine. dat door de nieren geproduceerd wordt.Wanneer het aldosterongehalte laag is, produceren de nieren renine en het hormoongehalte gaat omhoog; wanneer het hormoongehalte te hoog is, worden de nieren minder actief, waardoor het hormoongehalte in het bloed weer normaal wordt.
(klik op het plaatje voor een vergroting.)

Cortison: de suikerhormonen, waarvan cortison de belangrijkste is, zijn verantwoordelijk voor het verhogen van het bloedsuikergehalte. Glucose is de belangrijkste energiebron van het lichaam en wanneer er extra energie nodig is, zo als bij stress, zorgt cortison voor de om zetting van eiwit in glucose. Er zijn meer hormonen actief voor de verhoging van het bloedsuikergehalte en er is maar één hormoon dat het bloedsuiker gehalte omlaag brengt, en dat is insuline. Omdat daar maar één hormoon voor is, ontstaat er bij een tekort aan insuline onmiddellijk een ziekte, namelijk suikerziekte. Behalve de belangrijke rol die cortison speelt in de stofwisseling, is bet ook essentieel voor het functioneren van het immuunsysteem, het verdedigingsmechanisme van het lichaam tegen ziekte en verwonding. Maar als het normale cortisongehalte kunstmatig verhoogd wordt, bijvoorbeeld om na een transplantatie afstootreacties te voorkomen. vermindert de weerstand tegen infecties. Het lichaam produceert zelf niet te veel cortison.

Geslachtshormonen: de laatste groep hormonen, geproduceerd door de bij nieren, zijn de geslachtshormonen. Ze worden afgescheiden door bet bijnier merg en vullen de zes hormonen aan die bij de vrouw door de eierstokken en bij de man door de teelballen geproduceerd worden. Het belangrijkste mannelijke geslachtshormoon dat ook bij vrouwen, maar in mindere mate. aanwezig is - is testosteron. Het is verantwoordelijk voor vergroting van de spieren. Anabole steroïden zijn synthetische derivaten van onder andere mannelijke geslachtshormonen.

Controle van cortison
Cortison is zo belangrijk voor het lichaam dat de productie onder strenge controle moet staan. Dit controlemechanisme is de hypofyse. De hypofyse scheidt het hormoon ACTH af dat de cortisonproduktie stimuleert, en net als bij de hormonen renine en aldosteron werken de twee stoffen via de 'negatieve reactie' op elkaar in. Wanneer het cortisongehalte te laag is, scheidt de hypofyse ACTH af en gaat bet gehalte om hoog, en andersom.

Natriumchloride, of zout, is een essentieel onderdeel van de vloeistof, waarin de cellen liggen, en het bepaalt ook de hoeveelheid bloed die in het lichaam circuleert. De nieren zorgen voor het evenwicht tussen de uitgescheiden hoeveelheid zout in urine en zweet en het zoutgehalte van het lichaam. Dit wordt gereguleerd door het hormoon aldosteron, dat de nieren vertelt minder zout uitte scheiden, als het gehalte in het lichaam te laag wordt. Het meeste natrium in het zout bevindt zich buiten de cellen in de extracellulaire vloeistof. Het wordt daar gehouden door een mechanisme dat de natriumpomp heet. Dit pompt het natrium uit de cel en houdt het kalium erin. Dit is nodig voor het doorgeven van impulsen via het celmembraan. (klik op het plaatje voor een vergroting.)

Volgende >>