Thymusklier of Zwezerik
De
thymusklier is eveneens een typische jeugdklier. Deze klier
ligt achter het borstbeen, strekt zich aanvankelijk uit van
de bovenkant van dit been tot nabij de hartstreek. De laatste
jaren is duidelijk geworden dat de thymus, of zwezerik ook
een grote rol speelt in het lymfestelsel en met andere organen
betrokken is bij het immuunsysteem dat wil zeggen de bescherming tegen bronnen van infectie maar
ook bij het voorkómen en bestrijden van kanker. De thymusklier begint na het
vijftiende levensjaar in het algemeen snel te verschrompelen.
Waneer de mens volledig volgroeid is, is de klier bijna geheel
verschrompeld. De hormonen van de geslachtsklieren maken een
eind de activiteit van de thymusklier en dit verklaart zijn
snelle degeneratie waneer, tijdens de pubertijd, de geslachtshormonen
beginnen te circuleren. Zolang de geslachtsklieren door de
epifyse tot activiteit worden gedoemd, zal de thymusklier
blijven verschrompelen.
De thymusklier heeft een hormonale werking waardoor de groei
wordt geactiveerd en het lichaam word voorbereid op de productie
van antistoffen. De uit de thymusklier geïsoleerde hormonen
bestaan uit zogenaamde peptiden. De belangrijkste werking
van deze hormonen zijn die van de thymusklier afhankelijke lymfocyten waardoor de cellulaire immuniteit wordt hersteld.
tekening: de relatieve grootte
van de thymus van een kind vergeleken met een volwassene toont
aan hoe belangrijk dit orgaan is voor het ontwikklelen van
het immuunsysteem. (klik
op het plaatje voor een vergroting.)
Structuur
en functie
De thymus bevat veel lymfocyten, die het lichaam helpen tegen
ziektes. De cellen zijn te vinden in het bloed, het beenmerg,
de lymfeklieren en de milt en wanneer er een infectie in de
weefsels is, gaan ze daarheen. De buitenste laag van de thymus,
de schors, bevat veel lymfocyten. Daarbinnen ligt het merg,
dat lymfocyten en andere soorten thymuscellen bevat. Er bestaat
weinig twijfel over dat de thymus in de eerste levensjaren
bezig is met het programmeren van de manier waar op het lichaam
infecties zal bestrijden en vooral schijnt de thymus ervoor
te zorgen dat het systeem zich niet tegen de eigen weefsels
keert. Er zijn twee hoofdsoorten immuuncellen in het lichaam
en het zijn beide lymfocyten. De T- of 'thymus'-lymfocyten
zijn verantwoordelijk voor de herkenning van vreemde stoffen
en voor de manier waarop het lichaam ze onschadelijk maakt.
De andere immuuncel, de B-Iymfocyt, maakt de antilichamen
te gen de vreemde stoffen.Men weet niet precies hoe de thymus
zijn T-lymfocyten reguleert, maar het schijnt dat 95 procent
van de nieuwe lymfocyten die in de thymus gemaakt worden,
daar in feite worden vernietigd voor ze de kans krijgen naar
de rest van bet lichaam te gaan. Waarschijnlijk is de reden
hiervoor dat deze cellen zich tegen het eigen lichaam zouden
kunnen keren. De thymus laat dan alleen die cellen verder
gaan, die slechts vreemde stoffen aanvallen.
Een doorsnede van
de thymus waarop de normale structuur te zien is. De grote
paarse massa`s zijn de kwabben van dit orgaan
