verwant:
hormoon artikelen

Ingezonden door: Drs. Pieter langedijk (2008)

Klachten en ziekten, als gevolg van een slechte werking van het autonome zenuwstelsel

Alle klachten en ziekten hangen nauw samen met een minder goed tot slecht functionerend 'Autonome Zenuwstelsel (A.Z.S.). Het merkwaardige is dat de meeste artsen daar nauwelijks rekening mee houden. Het AZS regelt en controleert alle organen, zoals hart, longen, maag en darmen, nieren, de lever, de bloedcirculatie naar de hersenen, de organen, de spieren en de huid. Warme handen en voeten zijn een belangrijke aanwijzing dat het AZS goed functioneert, koude handen voeten zijn een teken van een slecht functionerend AZS.

Het A.Z.S. beter doen functioneren.

Voor zover mij bekend zijn er geen pillen of drankjes, waarmee men het AZS in zijn geheel beter kan doen functioneren. Men kan het AZS positief beïnvloeden, onder andere, door zich leren ontspannen en door een speciaal soort massage zoals ik die toepas, door inschakelen van het eigen voorstellingsvermogen (Autogene training) en nog enkele andere methoden

Het Autonoom Zenuwstelsel (AZS) bestaat uit twee delen, namelijk de 'sympathicus' en de 'para-sympathicus'; deze twee delen van het AZS oefenen een tegengestelde invloed uit op alle organen en functies in het lichaam, zoals in het hoofd, de keel, de borst, de buik, armen en benen.
Heel duidelijke en mooie tekeningen kan men vinden in het boek van de Amerikaanse arts Frank Netter en het boek 'Het zenuwstelsel' uit de Sesam-reeks van Prof. W. Kahle.

Therapeuten praten zelden of nooit over het AZS.

Uit de gesprekken met cliënten blijkt dat artsen en anderen zelden of nooit over het A.Z.S. praten, alsof ze daar niet naar kijken. Ik heb zelfs de indruk dat veel artsen, fysiotherapeuten en verpleegkundigen, zelfs weinig of niets over het A.Z.S. weten en allerlei ziekten daarom ook niet of nauwelijks in verband brengen met het niet goed functioneren van het A.Z.S.

Medicijnen hebben eerder een negatieve dan een positieve invloed op het AZS.

Vanuit het A.Z.S. bekeken, lijkt het of de meeste medicijnen, en misschien wel 'alle' een negatieve invloed heeft op een goede werking van het A.Z.S. en de goede werking daarvan ondermijnen.
Als dit autonome zenuwstelsel beter zou gaan werken, zou dat in moeten houden dat tal van zeer uiteenlopende klachten moeten verminderen of geheel zouden moeten verdwijnen en dat is precies wat er gebeurt als gevolg van Vitaliteitsmassage (neuro - reflex - massage in combinatie met de LB-LE-methode, goede voeding, buikademhaling, enz).

Alle boeken erg onvolledig over het AZS.

Als men verschillende medische boeken opslaat, blijkt dat de tekeningen over de bouw van het A.Z.S. van elkaar verschillen, evenals de opsomming van wat de sympathicus en parasympathicus doen. Volgens het boek van de arts Frank Netter staat dat de sympathicus ook in verbinding staat met het 'stuitje'; in een andere boeken wordt dit niet vermeld. In het boek van Netter staat ook duidelijk aangegeven dat de sympathicus in verbinding staat met de 'huid'; in een ander boek wordt dit niet vermeld. In vrijwel alle boeken wordt alleen vermeld dat de sympathicus in verbinding staat met de huid, en lijkt het alsof de parasympathicus geen enkele verbinding met de huid heeft. Volgens de nieuwste onderzoekingen heeft de parasympathicus ook uitlopers naar de huid.

Beide delen werken vaak slecht samen.

In vrijwel alle boeken doet men of beide systemen goed werken en elkaar in 'balans houden'. In werkelijkheid werkt het autonoom zenuwstelsel verre van goed; vrijwel altijd is de sympathicus te actief, wat samenhangt met spanning, nervositeit, en werkt de para-sympathicus minder goed met als gevolg tal van klachten, zoals: nek- en lage rugklachten, slaapproblemen, hartklachten, borstademhaling, gespannen spieren in nek, schouders, rug, enz, borstademhaling, koude handen en/of voeten, bij vrouwen menstruatieproblemen, maag en darmklachten. Het meest algemeen voorkomende klacht is 'zich moe' voelen, 'stress' en zich gespannen voelen.

De sympathicus bestaat uit twee kabels, die links en rechts van de ruggengraat lopen. Deze beginnen aan de onderkant van de hersenen en eindigen onderaan bij het stuitje. Deze twee kabels lijken op kettingen met kralen. Elke kraal is een zenuwcentrum en heet Ganglion. Vanuit elk ganglion gaan zenuwen, tussen de wervels door, naar de zenuwkabel in de ruggengraat en vandaar naar de hypothalamus. Vanuit elk ganglion gaan ook zenuwen naar alle organen, zoals de hersenen, de ogen, de keel, de longen, het hart, de maag, de lever, de nieren, de alvleesklier, de bijnieren, de darmen, de geslachtsorganen en naar alle spieren en bloedvaten in het hele lichaam en naar de huid, die in segmenten of zones is verdeeld, met daarin de vele bloedvaatjes en zweetkliertjes. Ook gaan er aftakkingen naar de ' botten'. Een koude hand is een eerste aanwijzing dat de sympathicus overactief is, vooral als deze ook klam is. De Engelse arts Head ontdekte dat het mogelijk is dit AZS beter te doen werken door de zenuwen in de huid te prikkelen, onder andere door ' druk' en ' warmte'.

De parasympathicus.

Deze hangt vooral samen met zich ontspannen na inspanning, rust en slaap en maakt dat het lichaam zich herstelt van afvalstoffen, vermoeidheid. De parasympathicus hangt ook nauw samen met een goed werkend ' immuunsysteem'. De parasympathicus bezit twee regelcentra, binnen in de 'hersenstam' en onder in het 'heiligbeen', de twee plaatsen waar enorm veel mensen over klagen. Vanuit deze twee centra gaan uitlopers van de parasympathicus naar alle delen van het lichaam, dus ook naar de bloedvaten in de hersenen, naar de ogen, de oren, de keel, de longen, het hart, de maag, de darmen. vanuit het 'heiligbeen' gaan uitlopers naar de dikke darm, de blaas, de geslachtsorganen en de huid van onderlichaam, benen en voeten. (hieronder meer daarover)

Hieronder een overzicht van de organen en functies, die nauw samenhangen met het autonoom zenuwstelsel; als eerste worden de meest bekende organen genoemd, daarna de minder bekende. De organen en dergelijke die beïnvloed worden, zijn tussen '...' gezet, zodat die sneller opvallen in de tekst. Voor uitvoeriger informatie verwijs ik naar het boek 'De parasympathicus' van mijn hand.

Opm. Volgens prof. H. Motoyama worden de meridianen gecontroleerd door het A.Z.S. Het is daarom erg belangrijk dat het A.Z.S goed werkt.

Algemeen

Bloedvaten in het lichaam en de huid.
De sympathicus maakt dat bloedvaten samentrekken, de parasympathicus dat de bloedvaten ontspannen en wijder worden. Als de sympathicus te hard werkt in verhouding met de parasympathicus, krijgt men koude handen en voeten. Bij mensen, bij wie de sympathicus constant te hard werkt zijn vaak erg kouwelijk. Vaak trekken ze twee truien aan, moet de temperatuur in de kamer op 25 graden staan of slapen onder drie tot vijf dekens. Dit ziet men onder andere bij veel oude mensen

Bloeddruk
De bloeddruk wordt geregeld door een centrum, dat in de hersenstam ligt. In datzelfde gebied bevindt zich ook het centrum dat de ademhaling regelt. De hersenstam is dan ook een zeer belangrijk deel van het zenuwstelsel, vooral in combinatie met de 'hypothalamus', die alle activiteiten van het AZS controleert en coördineert.

'Slijmvliezen' van mond, keel, neus, maag. Door de sympathicus gaan deze minder vocht afscheiden, vandaar een droge mond als men zenuwachtig is, droge keel, geen afscheiding bij de vagina als men bang voor seks of gespannen is, enzovoort.

Organen van boven naar beneden

Het oog en beide delen van het AZS
Beide zenuwen beïnvloeden de spiertjes van de 'ooglens', de 'pupil en de 'iris'; misschien dat het op grond van deze verbinding mogelijk is aan de 'iris' te zien welke lichamelijke klachten iemand bezit.
Het 'ooglid' wordt beïnvloed door een sympathische zenuw. De 'traanklieren' worden beïnvloed door de para-sympathicus in combinatie met een aftakking van een van de 11 'hersenzenuwen', die vanuit de hersenstam naar verschillende delen van het hoofd en de keel gaan (spiertjes van de ogen, de gelaatsspieren, de neus, de keel, het inwendige van de oren). Het 'hersenvlies' aan de achterkant van het hoofd; deze staat in verbinding met de nervus vagus.

Het Keelgebied
In het keelgebied worden de spieren van het zachte 'gehemelte', de 'keel' en de 'tonsillae' beïnvloed door een tak van de parasympathicus, die vanuit de hersenstam naar de keel gaat. Ook wordt het 'slijmvlies' van het gebied tussen het strottenhoofd en stembanden beïnvloed.
De 'slokdarm' staat ook in verbinding met de parasympathicus. Een minder goed functionerende parasympathicus is waarschijnlijk de oorzaak van 'slikproblemen' in tijden van spanning. In geval van spanning houden de speekselklieren op met produceren van speeksel. soms kan men nauwelijks praten als men gespannen is, zoals gebeurt als men in het openbaar moet spreken of tijdens een examen. De 'schildklier' staat in verbinding met de sympathicus.

Het hart
Het 'hart' wordt beïnvloed door zowel de sympathicus als de parasympathicus. De sympathicus maakt dat het hart sneller en krachtiger gaat kloppen, de parasympathicus heeft een kalmerende invloed. Als men de zenuwen van de parasympathicus doorsnijdt gaat het hart sneller kloppen (120 slagen of meer). Hartkloppingen zijn dan ook een aanwijzing dat de parasympathicus (nervus vagus) minder goed werkt. Door 'vitaliteitsmassage' kan men daar veel verbetering in brengen.

Longen
De longen worden ook beïnvloed door sympathicus en parasympathicus. Onder invloed van inspanning gaat men dieper en sneller in- en uitademen; onder invloed van ontspanning gaat men rustiger en langzamer in- en uitademen. Bij het inademen haalt men lucht naar binnen, die voor 20 procent uit zuurstof bestaat. De zuurstof gaat door de longblaasjes heen en wordt in het bloed opgenomen en naar de spieren, de organen en de hersenen getransporteerd. In de cellen wordt zuurstof verbruikt en omgezet in 'koolzuur' en weer door het bloed meegenomen en naar de longen gebracht en gaat via de wand van de longblaasjes naar de longen waar het via uitademen verdwijnt. Onder invloed van de sympathicus worden de longblaasjes ook wijder. Dit is nodig als men lichamelijk actief is, zoals het geval is bij werken, hard lopen, vluchten of vechten. De sympathicus gaat ook harder werken als men zich boos maakt of opgewonden is, maar ook als men bang of zenuwachtig is.

Maag en darmen
De sympathicus heeft op de meeste organen een activerende invloed, maar 'maag' en de 'darmen' gaan juist minder hard werken naar mate de sympathicus sterker gaat functioneren; onder invloed van de parasympathicus gaan ze juist harder werken. Als men werkt, rent, vlucht, vecht heeft het lichaam alle bloed nodig voor de spieren, de longen, die dan dieper in en uit gaan ademen en het hart dat harder moet pompen om meer bloed, beladen met zuurstof, naar de spieren moet pompen. Ook gaat er minder bloed naar de huid, waardoor die kouder wordt en men gaat meer zweten omdat de afvalstoffen afgevoerd moeten worden. De beïnvloeding van maag en darmen wordt geregeld vanuit een zenuwnetwerk dat halverwege de longen gelegen is.

Lever en nieren
Vanuit de zonnevlecht gaan zenuwen naar kleinere zenuwvlechten, die zich bij de verschillende organen bevinden, zoals de lever en de nieren.

Deze zenuwvlechtwerken in de buik worden wel eens de 'buikhersenen' genoemd en staan bekend als de 'zonnevlecht. Veel mensen hebben spanning in de buik; vrijwel altijd is het gebied vlak boven de maag en vlak onder het borstbeen gevoelig als men er op drukt. Vaak zijn ook de buikspieren gespannen en ademen ze met de borst in en uit, in plaats van met de buik. Na een of twee keer masseren is dat meestal aanzienlijk verbeterd.

Alvleesklier
In de alvleesklier bevinden zich de zogenaamde eilandjes van Langerhans, die ' insuline' produceren, welke een belangrijke rol speelt bij diabetes of suikerziekte. De activiteit van deze eilandjes staat in nauw verband met zowel de sympathicus als de parasympathicus. Bij mensen, die aan suikerziekte lijden is deze balans verstoord. 'Vitaliteitsmassage' kan hier een belangrijke rol spelen.

Nieren
Deze worden vooral gecontroleerd door een aftakking van de parasympathicus, die afkomstig is van een zenuwvlecht 'onder' in de buik.

De bijnieren
Vrijwel alle organen worden door zowel de sympathicus als de parasympathicus bevindt; voor zover men heeft na kunnen gaan worden de nieren vrijwel uitsluitend door de sympathicus beïnvloed (evenals de baarmoeder?). De bijnieren bevinden zich boven op de nieren en produceren 30 verschillende hormonen, waaronder adrenaline en nor-adrenaline, die vooral afgescheiden worden als men bang is of woedend is, wat men vluchten of aanvallen te maken heeft.

De dikke darm
Onder invloed van de sympathicus wordt de werking van de afgeremd; onder invloed van de parasympathicus geactiveerd. Een 'spastische' en/of verstopte dikke darm wijst vrijwel altijd op te grote spanning en te actieve sympathicus en te weinig actieve parasympathicus. Het bovenste deel van de dikke darm wordt beïnvloed door een aftakking van de parasympathicus, die vanuit de hersenstam afkomstig is, het onderste deel wordt beïnvloed door een aftakking van het centrum in het heiligbeen.

De Geslachtsorganen van man en vrouw
Bij de man worden de geslachtsorganen gecontroleerd door een zenuwcentrum, die zich onder in de buik bevindt. De parasympathicus zorgt voor 'opzwellen' van de penis, de sympathicus voor de samentrekking van de bloedvaten en de zaadlozing. Bij veel mannen gebeurt dit te vroeg, wat wijst op een te sterk werkende sympathicus, dus teveel spanning.
De 'Baarmoeder' wordt, voor zover men na kan gaan, alleen beïnvloed door de sympathicus. Welke uitwerking dit heeft is me niet geheel duidelijk. In de baarmoeder bevinden zich ook aftakkingen van de 12 meridianen met de daarbij behorende meridianen, die het zich ontwikkelende kind in de baarmoeder van energie voorzien.

De Blaas
De blaas wordt zowel door de sympathicus als door de parasympathicus beïnvloed. De sympathicus maakt dat de blaas zich ontspant, waardoor deze groter wordt en meer ruimte kan bevatten; de parasympathicus zorgt ervoor dat de blaas samengetrokken wordt, waardoor men het gevoel heeft dat men moet plassen. .

Drs. Pieter Langedijk

www.pieterlangedijk.nl